Ulus’ta size uzatılan bir kart genelde iki amaca hizmet eder. İlkini anlatmak gelmiyor içimden. Sadece üzerinde, bir telefon numarası bulunduğu bilgisini verebilirim.
İkincisi, milleti kandırmak, sömürmek için… Bir nevi sermayeli dilencilik… Eline kartpostal geçen soluğu sokakta alıyor arkadaş! “Soy sop derneği için kartpostal satıyorum. Soyu sopu belli olmayan kardeşlerimize siz de yardım eli uzatmak istemez misiniz? Sadece 5 lira…” benzeri konuşmalar yapıyorlar. Ama tanıdık isimler kullanıyorlar: TÜBİTAK veya LÖSEV gibi… Allah aşkına… Hayvan gibi bilimsel kitapları, çok kaliteli bir süreli yayını varken TÜBİTAK gerçekten kartpostaldan medet umuyor olabilir mi?
Bu iki türün istisnası olarak, adamın elindeki kart, bir yabancıdan kolay kolay göremeyeceğiniz düşünceliliğin vücut bulmuş hali: Boş bir EGO bileti. Belediyeye ait toplu taşıma araçlarında (otobüs, metro) kullanılan bilet. Tamamen kullanılmış ve içinde para kalmamış bu biletin. Ama son kullanım üzerinden 75 dakika geçmemiş. Yani bir kez, hatta şanslıysanız iki kez daha kullanabilirsiniz onu. (75 dakika içinde 2 kez aktarma yapma kuralı.) Adama teşekkür ediyorum ve turnikelerden geçerken, ondan aldığım bileti kullanıyorum.
İlham veriyor bu düşünce bana. Kendime söz veriyorum. Ben de aynısını yapacağım!
------
Şu ana kadar dört kez aklıma geldi biten EGO biletimi 75 dakika içinde kullanacak başka birine vermek. Bilet verme denemelerimin yarısı başarısızdı. Elimdeki indirimli EGO biletini kullanmaya uygun aday bulamadım. Her iki denemede de durağı ikişer kez dolaştım, inanın ki çabaladım. Başarılı ikisiyse akşamüstüne denk geldi. Liseler dağılınca, gördüğüm ilk üniformalı gence veriyorum bileti.
EGO! Seni 125 kuruş da olsa o paradan mahrum edeceğim oğlum!
Suskun Geveze
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Alakalı alakasız söyleyecek sözün, anlatacak anı'n varsa sen de paylaş.